change is coming

En dan is het zo weer een weekje geleden, en is die alweer voorbij gevlogen. Niet dat ikzelf deze week zoveel spannende dingen heb gedaan. Maar er is toch het een en ander gebeurd.
Het plan was om een klein fundagje te houden, maar omdat ik vandaag ziek geworden ben, heb me behoorlijk beroerd gevoeld, moest Bente dat alleen doen. Zelfs de leraren hielpen niet en dan realiseer je je wel hoe makkelijk de mensen zich hier soms van dingen afmaken. Want elke koe snapt dat Bente niet alle spelletjes aan de kids kan uitleggen..
De meeste kids worden volgende week (niet komende) gerehabiliteerd naar huis, omdat ze voor december Nyalenda leeg willen hebben. Op zich niet een verkeerd idee, want ze willen dus in januari opnieuw starten. Maar aan de andere kant gaan er nu kinderen naar huis die helemaal niet naar huis willen, en dus ook zullen weglopen thuis en er zijn ook al kids vanaf hier terug naar de straat gegaan, dat is best wel lastig
Wij willen graag proberen om met zoveel mogelijk homevisits mee te gaan, zodat we zien in wat voor omgeving de kids terecht komen.En het is natuurlijk ook leuk om meer betrokken te raken bij het rehabiliteren van de kids. Vanaf december zullen Bente en ik meer gaan werken binnen Agape en Hovic, waar kinderen die momenteel op de straat leven meer worden bezighouden. Ze krijgen daar les, zoals op NFE, eten en ze doen spelletjes en andere activiteiten. Maar dat zullen wij dus vanaf december gaan doen.Voor de rest zijn afgelopen maandag ook Sarah en Margriet aangekomen. Op zich zullen die namen jullie niet zoveel zeggen, maar dat zijn 2 meiden die hier al voor de 5e keer komen, die de afgelopen 4 keer ook voor Pandi hebben gewerkt (meegeleefd, maar ook onderzoek hebben gedaan, een training opgezet en een programma geschreven voor de rehabilitatie (waaronder bijvoorbeeld de emotielessen en dramalessen), maar die deze keer komen om studenten uit Nederland te begeleiden, en ze verblijven nu een maand hier, maar gaan daarna naar een luxe compound waar de studenten zullen verblijven. Margriet blijft voor een half jaar, Sarah voor een jaar.
Het was heel gezellig toen ze aankwamen, en zij hebben ons dan ook Kiboko Bay laten zien, waar je heel lekker kan zitten en genieten van de omgeving (het meer!) en ook nog eens lekker kan eten en drinken. (En eerlijk toegeven: we zijn er met z’n tweetjes deze week nog een keer geweest.) Helaas zijn we al gewaarschuwd dat we met hun wel meer geld uit zullen geven, net nu we afgesproken hebben om het wat zuiniger aan te doen. Maar ik ben ervan overtuigd dat Bente en ik elkaar wel kunnen overhalen, aangezien we al door de Nakumatt kunnen lopen zonder ons helemaal uit te leven op het lekkere eten. En, okee, de mensen die mij kennen weten dat ik sowieso al moeite heb om door een supermarkt te lopen zonder allemaal slechte dingen te kopen, maar hier kan ik ook de gezonde dingen niet laten liggen. Dus toen we hadden uitgerekend hoeveel geld we hadden uitgegeven aan boodschappen (voornamelijk eten), transport en leuke dingetjes schrokken we best wel. En dat terwijl ik het gevoel had helemaal niet zoveel te snoepen hier.
Dus voorlopig zijn we even op rantsoen. Volgende week laat ik jullie weten in hoeverre ons fantastische plan slaagt, haha!
IK ga lekker vroeg naar bed vanavond en zal volgende week wat foto's uploaden voor de liefhebbers!