En toen was het bijna over

Hoi lieve vrienden en familie,

Dat was het dan bijna. Nog een paar dagen, en dan kom ik weer naar huis. Hoewel ik zo beloofd had om afgelopen zondag weer een bericht te plaatsen, heb ik het zo druk gehad dat dat niet gelukt is.

Vorige week, vanaf woensdag want daar was ik gebleven, heb ik geprobeerd om weer helemaal de focus te vinden van mijn onderzoek: wat is er nodig voor ‘rootszoekers’ (african americans) om thuis te horen in Ghana. Ik heb nieuwe PA-technieken gebruikt, namelijk ranking. Hierbij zet je aan de bovenkant van een tabel bepaalde concepten (in mijn geval religie, school, slavery heritage etc.) en aan de linkerkant zet je statements (bijvoorbeeld: daarin lijken zij op ons, dat is belangrijk voor Ghana). Vervolgens moet je informant dan aankruisen of beoordelen in hoeverre de uitspraak geldt voor het concept. Deze techniek was erg interessant om te doen en heeft me veel inzichten geboden. Daarnaast heb ik afgelopen zondag nog een interview gedaan, en dat interview was erg interessant. Hoewel deze jongen geen student was, en eigenlijk niet helemaal in mijn doelgroep paste, heeft hij me wel veel informatie kunnen geven die relevant was.
Maar hoewel ik in mijn technieken en interviews nu de juiste focus te pakken had, mocht dat afgelopen dinsdag niet resulteren in een voldoende. Ik had mijn concepten niet goed geoperationaliseerd, waardoor ik mijn informatie niet goed linkte aan de theorie. Dit veroorzaakte natuurlijk een heleboel stress, want als ik dit niet haal, betekent het dat ik niet kan afstuderen dit jaar. Dat is natuurlijk geen optie, maar ik wist niet hoe ik het beter moest doen. Gelukkig zijn hier hele lieve mensen om me heen, die me allemaal wilden helpen en met me mee gingen denken hoe ik het aan moest pakken. In de middag had ik een tweede gesprek met de docent(en) en ging Zoë met me mee, zodat ze mij kon helpen. Na dat gesprek had ik het gevoel dat ik wel weer op weg kon, en ik hoop dat het me lukt om in Nederland mijn focus terug te vinden, zodat ik het allemaal af kan krijgen!
Gisteren was dus niet echt mijn allerbeste dag, en ik heb vooral veel zitten stressen. Maar vandaag heb ik weer goede energie, en ben ik druk bezig met het schrijven van mijn methodologische reflectie. Dit verslag moeten we vrijdag inleveren, dus terwijl ik nog hier en daar probeer informanten te verzamelen en technieken en interviews afnemen, ben ik ondertussen ook druk bezig met een reflectie schrijven op mijn onderzoeksmethoden, op mijn handelen in het veld, op mijn informanten et cetera. Dus, as usual, vooral heel druk met studie! Ik heb er wel weer vertrouwen in dat het goed gaat komen, maar merk wel dat ik het heel irritant vind dat ik weer zo’n onderwerp heb uitgekozen wat eigenlijk te hoog gegrepen is voor zo’n korte tijd, met allerlei lastige theoretische concepten. Maar ja, volgens mij zit ik wel een beetje zo in elkaar ;)!

Vrijdag is dus mijn laatste volle dag hier in Cape Coast. Op zaterdag zullen we afreizen naar Accra, daar een korte nacht slapen om zondagochtend 7.00 het vliegtuig te nemen naar Madrid, daar 5 uur te chillen (lees: interviews uittypen) en dan komen we om 22:00 aan in Brussel. Ik heb zin om weer naar huis te gaan, dat is best wel gek. Normaal wil ik niet weg uit Afrika, maar ik merk dat door de stress van het leerproject ik een beetje met een dubbel gevoel naar Ghana kijk. Toch heb ik ook genoten, veel bijzondere mensen ontmoet, mooie kleding laten maken, lekker aan het strand gezeten en veel genoten.

Ik denk dat dit voorlopig mijn laatste reisverslag is, hoewel ik denk dat jullie het wel leuk vinden om te weten of ik nu uiteindelijk tevreden ben met het uiteindelijke verslag wat ik 22 mei moet inleveren. Wellicht dat ik dan nog een verhaaltje post..

Kuskus