sorrry
Door: Sarah
Blijf op de hoogte en volg Sarah
28 Februari 2011 | Kenia, Kisumu
Hello lieve allemaal,
Sorry dat ik zooo lang niet die langverwachte weblog heb gepost! Maar mijn leven is hier gewoon zo leuk, dat ik geen tot weinig tijd heb om erover te schrijven!
De week met m'n mamsie hier was erg leuk en gezellig! FIjn om haar te kunnen laten zien waar ik leef, wat ik doe en wat een geweldige familie ik hier heb.. Toch was het niet heel erg toen ze weer weg ging (no offence), want dan kan je toch weer lekker je eigen ding doen enzo..
We hebben een bezoekje aan Ligega gebracht, waar mama en Esther het errrrug mooi vonden (baba is trouwens nog steeds enthousiast over jullie gekke idee), woensdag hebben we op agape geholpen, donderdag zijn zij meegelopen met de hiv aids kliniek en konden bente en ik zoals vertrouwd lesgeven (en natuurlijk onze geweldige muzikale engelse les geven) en vrijdag was een dagje toeristisch doen, het meer op en naar de masai markt voor wat souvenirtjes..
Zaterdagochtend vertrokken zij vroeg met het vliegtuig naar Nairobi, terwijl wij om 9 uur de bus naar Mombasa pakten. En zondagochtend kwamen we dan aan bij ons supergoedkope, maar echt vrij luxe hotelletje in Ukunda, een dorpje aan het strand..
Daar hebben wij twee dagen genoten van de zon, de zee en het zand, en dinsdag deden we nog een dagje door mombasa town, en sloten in een hoerentent (foutje) de dag af met een hapje en een drankje en pakten vervolgens de nachtbus naar Nairobi en vanaf daar de bus naar Kisumu.
Woensdagmiddag waren we dan eindelijk weer thuis, maar niet voor lang, want na donderdag was- en uitpakdag en vrijdag lesgeven, gingen we vrijdagavond alweer op weg naar Yala, waar onze zus Anne woont. Daar brachten we de nacht door, erg gezellig, en we werden vergezeld door Evelyn (onze andere zus) en Julie (een vriendinnetje van Pandipieri). Zaterdagochtend namen we afscheid van Anne, voor nog onbepaalde tijd.. Dat was niet echt leuk, maarja. Op weg naar Ligega brachten we een bezoekje aan Zadock, een vand e jongens die we thuis hebben geplaatst, en aan Judy, een vriendin die bij ons op de compound woonde, maar nu al een tijdje weer in haar rural place zit, omdat haar man ontslagen is bij Pandipieri. Ook van hun namen we afscheid, en in de avond arriveerden we kapot van alle motorren en volgepropte busjes in Ligega, waar we direct na het eten gingen slapen.
De zondag brachten we lekker niksnuttend door, met 's avonds het geweldige plan om een film te kijken op mijn laptop, maar aangezien de zon niet genoeg had geschenen viel de film halverwege uit, omdat er niet genoeg elektriciteit was, jammer jammer.. Maar gezellig kletsend gingen we na een paar wijntjes naar bed..
Vandaag namen we dan afscheid van baba, wat natuurlijk best lastig was. We weten niet hoe lang het duurt voordat we terugkomen, en wie weet is hij er dan niet meer.. NAtuurlijk hopen we van wel, maar je weet het nooit, en dat is toch echt lastig..
Morgen gaan we op bezoek bij Betty, de oudste zus, die een baan heeft in Kakamega, en nemen dan waarschijnlijk ook van haar afscheid..
De komende week zal in het teken staan van afscheid nemen, we bezoeken een paar mensen, gaan met zuster Bernadette uiteten, geven een sportdag voor de non formal education, een afscheidsfeestje voor alle vrienden die we hier gemaakt hebben en dan is het echt bijna zover.
Volgende week dinsdagochtend vertrekken we naar Nairobi, waar we om 3 uur snachts het vliegtuig naar Istanbul en daarna naar Dusseldorf hebben..
Ik heb er zin in, zin om naar huis te gaan, m'n zusjes te knuffelen, m'n vriendinnen te zien en gewoon om even thuis te zijn.. Maar het afscheid nemen valt echt wel zwaar, omdat, hoe graag ik het ook wil, ik niet weet of ik terugkom, en als ik terugkom weet ik niet hoe lang het gaat duren..
Het komt zoals het komt, en het gaat zoals het gaat, we zullen het wel zien!
Ik ga nog even genieten van dit prachtige leventje hier..
Dikke kus!
Sorry dat ik zooo lang niet die langverwachte weblog heb gepost! Maar mijn leven is hier gewoon zo leuk, dat ik geen tot weinig tijd heb om erover te schrijven!
De week met m'n mamsie hier was erg leuk en gezellig! FIjn om haar te kunnen laten zien waar ik leef, wat ik doe en wat een geweldige familie ik hier heb.. Toch was het niet heel erg toen ze weer weg ging (no offence), want dan kan je toch weer lekker je eigen ding doen enzo..
We hebben een bezoekje aan Ligega gebracht, waar mama en Esther het errrrug mooi vonden (baba is trouwens nog steeds enthousiast over jullie gekke idee), woensdag hebben we op agape geholpen, donderdag zijn zij meegelopen met de hiv aids kliniek en konden bente en ik zoals vertrouwd lesgeven (en natuurlijk onze geweldige muzikale engelse les geven) en vrijdag was een dagje toeristisch doen, het meer op en naar de masai markt voor wat souvenirtjes..
Zaterdagochtend vertrokken zij vroeg met het vliegtuig naar Nairobi, terwijl wij om 9 uur de bus naar Mombasa pakten. En zondagochtend kwamen we dan aan bij ons supergoedkope, maar echt vrij luxe hotelletje in Ukunda, een dorpje aan het strand..
Daar hebben wij twee dagen genoten van de zon, de zee en het zand, en dinsdag deden we nog een dagje door mombasa town, en sloten in een hoerentent (foutje) de dag af met een hapje en een drankje en pakten vervolgens de nachtbus naar Nairobi en vanaf daar de bus naar Kisumu.
Woensdagmiddag waren we dan eindelijk weer thuis, maar niet voor lang, want na donderdag was- en uitpakdag en vrijdag lesgeven, gingen we vrijdagavond alweer op weg naar Yala, waar onze zus Anne woont. Daar brachten we de nacht door, erg gezellig, en we werden vergezeld door Evelyn (onze andere zus) en Julie (een vriendinnetje van Pandipieri). Zaterdagochtend namen we afscheid van Anne, voor nog onbepaalde tijd.. Dat was niet echt leuk, maarja. Op weg naar Ligega brachten we een bezoekje aan Zadock, een vand e jongens die we thuis hebben geplaatst, en aan Judy, een vriendin die bij ons op de compound woonde, maar nu al een tijdje weer in haar rural place zit, omdat haar man ontslagen is bij Pandipieri. Ook van hun namen we afscheid, en in de avond arriveerden we kapot van alle motorren en volgepropte busjes in Ligega, waar we direct na het eten gingen slapen.
De zondag brachten we lekker niksnuttend door, met 's avonds het geweldige plan om een film te kijken op mijn laptop, maar aangezien de zon niet genoeg had geschenen viel de film halverwege uit, omdat er niet genoeg elektriciteit was, jammer jammer.. Maar gezellig kletsend gingen we na een paar wijntjes naar bed..
Vandaag namen we dan afscheid van baba, wat natuurlijk best lastig was. We weten niet hoe lang het duurt voordat we terugkomen, en wie weet is hij er dan niet meer.. NAtuurlijk hopen we van wel, maar je weet het nooit, en dat is toch echt lastig..
Morgen gaan we op bezoek bij Betty, de oudste zus, die een baan heeft in Kakamega, en nemen dan waarschijnlijk ook van haar afscheid..
De komende week zal in het teken staan van afscheid nemen, we bezoeken een paar mensen, gaan met zuster Bernadette uiteten, geven een sportdag voor de non formal education, een afscheidsfeestje voor alle vrienden die we hier gemaakt hebben en dan is het echt bijna zover.
Volgende week dinsdagochtend vertrekken we naar Nairobi, waar we om 3 uur snachts het vliegtuig naar Istanbul en daarna naar Dusseldorf hebben..
Ik heb er zin in, zin om naar huis te gaan, m'n zusjes te knuffelen, m'n vriendinnen te zien en gewoon om even thuis te zijn.. Maar het afscheid nemen valt echt wel zwaar, omdat, hoe graag ik het ook wil, ik niet weet of ik terugkom, en als ik terugkom weet ik niet hoe lang het gaat duren..
Het komt zoals het komt, en het gaat zoals het gaat, we zullen het wel zien!
Ik ga nog even genieten van dit prachtige leventje hier..
Dikke kus!
-
28 Februari 2011 - 13:04
Wilma:
Mooie weblog en ja ik kan me voorstellen dat afscheid nemen niet gemakkelijk is.... Bijzonder ook om hier te vertellen dat je volgende week woensdag alweer hier zult zijn....
Liefs -
28 Februari 2011 - 13:37
Riette:
Lieve Sarah,
Wederom een hele mooie blog!
Het lijkt me inderdaad echt zwaar om afscheid te nemen daar, je hebt toch een half jaar met hun geleefd!
Toch kijk ik uit naar de dag dat we elkaar weer zien, ik ben benieuwd hoe dat is!
Liefs,
Riette -
28 Februari 2011 - 14:02
Ariena:
Dit half jaar met mooie herinneringen nemen ze je nooit meer af. Blijf ook van de laatste week genieten. Je weet "Parit c'est mourir un peu"
Lieve groetjes,
Ariena -
28 Februari 2011 - 14:19
Hermijntje:
ik ga vast je kamer opruimen en poetsen! haha, we hebben hem als opberghok gebruikt.. maar heb er zin in dat je er weer bent hoor! lekker uit eten, en dan zit het huis weer eens lekker vol!
kus -
28 Februari 2011 - 15:21
Esther:
Wat leuk om te lezen dat baba nog enthousiast is over ons plan! Ik heb er vanmiddag nog over verteld tegen mijn zoon die de verhalen kwam horen en de foto's kwam zien. Dat vond hij heel leuk en hij herkende het straatbeeld van zijn ervaring in Malawi anderhalf jaar geleden. Ik wens jullie veel succes met het goed afronden van deze geweldige 6 maanden!
Enne... elk afscheid is weer een nieuw begin!
groetjes! -
02 Maart 2011 - 12:08
Eline:
liefste Saar,
Succes deze week met afscheid nemen van al die nieuwe vrienden die je daar hebt gemaakt,
hoewel ik lekker egoïstisch zeg dat ik het echt supertof vind dat je volgende week weer terug komt!
Veel plezier deze laatste week,
liefs! -
04 Maart 2011 - 18:20
Nelleke:
Hoi hoi, heerlijke weblog. 'k zal het missen. Hoop je snel weer eens te zien. Sterkte de komende dagen. Dikke knuffel,Blondie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
