Nog maar 1 week

Vandaag over 1 week zit ik in het vliegtuig op weg naar Nairobi. En op dit moment, na een heleboel afscheid nemen, met nog een heleboel afscheid te gaan, heb ik er echt al zin in.
Nog steeds moet ik honderden dingen doen (vooral honderden dingen kopen, mijn koffer inpakken (alhoewel ik al veel van de kleding klaar heb liggen) en kopietjes maken) en natuurlijk komt het echte afscheid woensdag pas, toch heb ik echt het gevoel dat ik er klaar voor ben.

Vandaag was een vrij onaangename dag aangezien de moeder van een belangrijke vriendin begraven werd, maar het was ook een mooie dag, ondanks alle regen ging toch ook de zon nog schijnen en heb ik het een plaatsje kunnen geven.

Vandaag heeft ook eindelijk mijn moeder een traantje gelaten om mijn afscheid, en dat is stiekem toch erg fijn.

Vandaag is de dag dat het nog maar één weekje duurt voordat ik ga. Voor een half jaar, 6 maanden, 180 dagen, 4320 uur, 259.200 minuten of 15.552.000 seconden, wat jij wilt. En dat is ook wel belachelijk lang en ook belachelijk kort, op mijn (aan het einde van die tijd) bijna 18-jarige leven.
Want slechts 1 maand later word ik dan officieel volwassen.

Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd over mezelf, over wie ik ben en wat ik wil en met welke mensen ik dat wil. Ik ben best trots dat ik zo zelfbewust dit land ga verlaten, ten minste, dat denk ik nu. Toch denk ik dat ik, desondanks dat ik dit afgelopen jaar al veel geleerd heb over mezelf, nog heel veel ga leren over wie ik ben en wat ik wil in Kenia. Daarom neem ik het advies van een andere belangrijke vriendin met me mee. Voor mijn afscheidsfeestje heb ik van een goeie vriendin en haar moeder een hanger gekregen waar ik iets kan stoppen, en mijn andere belangrijke vriendin adviseerde vandaag om daar nederlands zand in te stoppen en keniaas zand, wat dan dus gemengd word. Ik hoop namelijk dat me dat lukt, om een deel van Kenia mee te nemen naar Nederland en dat ook bij me te houden.


Nog maar een weekje en dan ga ik de mensen van wie ik houd en die een plekje in mijn hart hebben achterlaten, om nog meer mensen in mijn hart te sluiten.

Binnenkort zal ik via een mail een rekeningnummer sturen waarop mensen geld kunnen storten waar Bente en ik iets leuks mee kunnen doen in Kenia. Het geld dat tot nu toe is opgehaald op mijn feestje (rond de €350,-) staat daar al op en zal dus ook goed gebruikt worden.


Bij deze wil ik graag alle goeie vrienden en vriendinnen, familie, en iedereen die verder in mij gelooft bedanken voor hun steun en vertrouwen in mij.


Nog maar een week en dan ben ik weg. Dan ben ik bijna in Kenia, vlakbij de zon, de malariamuggen, de donkere mensen, een plek waar tijd niet uitmaakt en een plek waar ik veel zal ontdekken. Ten minste, dat hoop ik dan maar!

Tot snel!