Nog 4 weken

Over 4 weken vertrek ik dan toch echt naar Nairobi.

Een vraag die mij vaak wordt gesteld: Vind je het niet eng?

Ja. Doodeng. Om alles en iedereen achter te laten. Om alle veranderingen te missen, de studieverhalen van mijn (geslaagde) vriendinnen, de liefdesontwikkelingen van vriendinnen en familie, en natuurlijke alle andere ontwikkelingen. Ik hoop stiekem gewoon dat de tijd hier eventjes stil staaat! Ik vraag dan ook aan iedereeen om mij vooral te vertellen hoe het met hun gaat, in plaats van andersom. En ja, ik vind het doodeng dat ik zelf ook zal veranderen.

Maar ik heb vooral ook heel veel zin in het avontuur, het zelfstandig zijn, het niet meer altijd op je ouders kunnen bouwen, het genieten van de prachtige ervaring.

Een andere vraag die mij vaak gesteld wordt: Ga je me wel missen?

Ja, vast. Maar ik hoop niet dat elke dag zit te huilen omdat ik jou mis. Ik hoop gewoon dat als ik terugben, ik mijn vrienden en familie heel erg waardeer, dat ik er achter kom dat ik toch echt wel van ze hou en dat ik niet zonder ze zou willen. Maar ik verwacht dat ik vooral de gewone dingen ga missen. Het eventjes wat drinken na school, mijn eigen kamertje, de dagelijkse dropjes, misschien zelfs winkelen met mijn vriendinnetjes, het even iemand opbellen om een filmpje te kijken, etcetera, etcetera.

Een andere opmerking die ik ook vaak hoor: Wat goed van je!

En hoe vaker ik die opmerking krijg, hoe sterker ik denk: haha, niet dus!
Natuurlijk, in eerste instantie ga ik daarheen om die kinderen te helpen en dat is al met al een goeie daad. Maar ik ga er ook heen om zelfstandig te worden, om een ontzettend spannend avontuur aan te gaan, mezelf te ontwikkelen, nieuwe mensen ontmoeten en een nieuwe cultuur leren kennen en leren waarderen.

Ja, het duurt nog maar 4 weken. En ja, ik moet nog veeeels te veel doen en heb helemaal geen tijd om elke avond leuke dingen te doen en uren achter msn te besteden, maar, over 6 maanden zal ik daar niet alleen weinig tijd voor hebben, er zullen ook weinig mogelijkheden zijn om dat soort dingen te doen.

De komende 4 weken zijn mijn laatste weken in Nederland, en ondanks dat iedereen over een week alweer naar school moet of in ieder geval iets wat erop lijkt, ben ik vast besloten om het heel leuk te hebben. Want ook al lijken de komende 6 maanden me geweldig, ik weet zeker dat het een totaal ander geweldig is dan wat ik gewend ben.

Ik ben bang, vol goeie moed, blij, verdrietig, afwachtend en impulsief, allemaal tegelijk.